Γράφω, σβήνω, ξαναγράφω… Πώς να χωρέσω σε λόγια ρε Αντζελίνα τα όσα ήσουν και ως άνθρωπος και ως αγωνίστρια. Σαν ψέματα μου φαίνεται πως πρέπει να σε στριμώξω σε ένα κείμενο.
Ήταν Γενάρης του 2011 όταν σου έστειλα δειλά στο facebook ένα μήνυμα ρωτώντας σε πώς θα μπορούσα να βοηθήσω σε δράσεις που αφορούσαν το παλαιστινιακό.
Έβλεπα το πάθος σου και την προσπάθειά σου να γνωστοποιήσεις τους αγώνες αυτού του μαρτυρικού λαού, με κάθε τρόπο με κάθε μέσο. Μιλήσαμε, με χαρά με έφερες σε επαφή με την τότε “Ιντιφάντα” και με το “ένα Καράβι για την Γάζα”.
Έτσι είχα την τύχη να σε γνωρίσω, να με τιμήσεις με την φιλία σου και να πορευτούμε σε αρκετά εγχειρήματα παρέα, Τι να πρωτοπώ για σένα, πόσο ακούραστα μετέφραζες κάθε είδηση, κάθε άρθρο που αφορούσε τους Παλαιστίνιους, με επαγγελματική προσήλωση με μια αυταπάρνηση σπάνια.
Μου έμαθες τόσα χωρίς καμία διάθεση προβολής και προσωπικής αναγνώρισης. Ήσουν συντρόφισσα με όλη τη σημασία της λέξης.
Αμέτρητα άρθρα για χρόνια από το μπλογκ σου filistina’s blog μέχρι το Όμνια και το Πόλη Κ.
Οι δράσεις σου αμέτρητες, όχι μόνο για το παλαιστινιακό αλλά και ενεργό μέλος στην Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων αλλά και στην ομάδα διαχείρισης του Όμνια.
Εκεί που έστησες «τα ημερολόγια κρατουμένων» μια εκπομπή φωνή των εγκλεισμένων, εκεί που μου πρότεινες να παρουσιάσουμε παρέα την εκπομπή με τίτλο δικής σου έμπνευσης το “Μπορεί να αλλάξει Κεμάλ”, γιατί πίστευες ειλικρινά και με πάθος, πως μπορεί όντως να αλλάξει ο κόσμος, να λίγο αν προσπαθήσουμε όλοι.
Οδηγός σου στην πορεία της ζωής σου τα λόγια της αγαπημένης σου Άντζελας Ντέιβις “You have to act as if it were possible to radically transform the world. And you have to do it all the time.”
Πόσες μεταφράσεις, πόσοι υποτιτλισμοί σε βίντεο για θέματα που κανείς δεν θα ασχολιόταν, ψάξιμο για κάθε αγωνιστική δράση σε όλο τον κόσμο για κάθε αδικία. Εμπνεύστρια της ενημερωτικής σελίδας στο Facebook «Νέα από την Παλαιστίνη» βασικό μέλος της πρωτοβουλίας BDS Greece (και είμαι σίγουρη πως ξεχνάω κάποια…)
Αμέτρητα και τα άρθρα σου στο Omnia tv αλλά και μετά στην Πόλη Κ, που δημιουργήθηκε με δική σου πρωτοβουλία. Γιατί ποτέ δεν ησύχαζες, παρόλα τα προβλήματα σου, παρόλα τα προσωπικά σου τρεξίματα, ένιωθες κομμάτι μια παγκόσμιας κοινωνίας, επιθυμούσες βαθιά με κάθε τρόπο να φτιάξεις έναν καλύτερο κόσμο.
Αυτό που φαντάζει τόσο άδικο είναι ότι είχες να δώσεις ακόμη τόσα πολλά. Παρόλο που πάλευες με το «θεριό» όπως έλεγες, μέχρι πριν λίγους μήνες ήσουν διαθέσιμη να αναλάβεις υποτιτλισμούς, να γράψεις για την αγαπημένη σου Παλαιστίνη.
Aκόμη και λίγες μέρες πριν μου έλεγες, “όλα καλά αντέχω. Εσύ καλά είσαι; ” Γιατί τέτοιο πλάσμα ήσουν γνήσιο με τεράστια καρδιά και σκεφτόσουν πάντα τους άλλους παρόλο την κατάσταση σου ρωτούσες αν είμαστε εμείς καλά.
Δεν νικήθηκες Αντζελίνα από το θεριό όχι, έζησες χίλιες ζωές περισσότερες και πιο γεμάτες από όσο ζουν οι περισσότεροι κλεισμένοι και βολεμένοι στο ατομικιστικό καβούκι τους.
Ξέρω πως δεν θα ήθελες να γράψω πολλά, ήσουν πάντα τόσο διακριτική γαμώτο, αλλά ρε συ Αντζελίνα αν τελικά αυτό που μένει από τη ζωή μας είναι οι κυματισμοί που αφήνουμε πίσω μας και το πώς επιδρούμε στις ζωές των άλλων, εσύ έζησες πολλές ζωές, άφησες πίσω σου συντροφικές και αγωνιστικές μνήμες, αλλά και πολύτιμο υλικό για τις επόμενες γενιές και αφήνεις και δυο υπέροχα παιδιά που μεγάλωσες μόνη σου με κόπο και μια απίστευτη ψυχική ηρεμία και δύναμη.
Δεν λέω υπερβολές όσοι σε γνώρισαν, όσοι σε ήξεραν, είμαι σίγουρη ότι θα σκεφτούν πως και λίγα γράφω.
Οι φίλοι σου σε αποχαιρετούν, η αγαπημένη σου Παλαιστίνη σε αποχαιρετά, η Πόλη Κ που υπάρχει εξαιτίας σου, ο Γιάννης, ο Νίκος, ο Κώστας, ο Γιάννης και η Νεφέλη σε αποχαιρετούμε με θλίψη αλλά και με μια υπόσχεση πως δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, θα ζεις μέσα από κάθε δράση μέσα από κάθε πάλη και αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον.
Καλό ταξίδι, αγαπημένη φίλη και συντρόφισσα, κι αν κάπου τελικά συναντάται η αστρόσκονη από την οποία είμαστε φτιαγμένοι καλή αντάμωση…
Μας λείπεις ήδη
