Κλιμακώνουν τις αντιδράσεις τους ενάντια στα σχέδια εξόρυξης υδρογονανθράκων στην περιοχή του Ιονίου πελάγους και στα βουνά της Ηπείρου οι πρωτοβουλίες και συνελεύσεις που έχουν συγκροτήσει οι τοπικές κοινωνίες, προκειμένου να αντισταθούν στις καταστροφικές βλέψεις των πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίου, όπως η Γαλλική Total και η Ισπανική Repsol, οι οποίες έχουν βαρύ ιστορικό πρόκλησης πετρελαιοκηλίδων από τις εξορυκτικές τους δραστηριότητες.

Στο Ιόνιο έχουν παραχωρηθεί για έρευνα και εξόρυξη έξι «οικόπεδα» (σε τέτοια χωρίζει γη και θάλασσα η καπιταλιστική κερδοφορία) συνολικής έκτασης 17.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δημιουργώντας έναν κλοιό περιβαλλοντικής επικινδυνότητας γύρω από τα Επτάνησα, απειλώντας σημαντικά θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα αλλά και παγκόσμιας σημασίας θαλάσσια είδη του Ιονίου, όπως η χελώνα καρέτα καρέτα, η μεσογειακή φώκια, τα δελφίνια, η πετροφάλαινα και άλλα. Τα μεγάλα βάθη του Ιονίου μαζί με την έντονη σεισμική δραστηριότητα που χαρακτηρίζει την περιοχή, καθιστούν τις εξορύξεις ιδιαίτερα επικίνδυνες και με μεγάλο ρίσκο ατυχημάτων.

Τα αντίστοιχα σχέδια για την Ήπειρο αφορούν έκταση 4.187 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή πάνω από το 3% της ελληνικής επικράτειας. Το έργο ανήκει κατά 40% στην ελληνική εταιρεία Energeian Oil & Gas και κατά 60% στην Ισπανική Ressol, ενώ τις έρευνες για τον εντοπισμό των κοιτασμάτων πραγματοποιεί η ιταλική Geotech. Οι εξορυκτικές δραστηριότητες στα βουνά της Ηπείρου θα έχουν παρόμοια καταστροφικά αποτελέσματα με αυτά στο Ιόνιο. Είναι ήδη αισθητά από το στάδιο κιόλας των ερευνών, καθώς σκάβονται γεωτρήσεις 12 μέτρων, όπου τοποθετούνται πολλά κιλά εκρηκτικών για να πραγματοποιηθούν χιλιάδες εκρήξεις, ανοίγονται δρόμοι και κόβονται δέντρα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι από τον συνολικό σχεδιασμό δεν έχουν εξαιρεθεί ούτε οι περιοχές Natura 2000. Οι ανησυχίες των κατοίκων αυξάνονται από την πρόθεση των εταιρειών να χρησιμοποιήσουν την εξορυκτική μέθοδο fracking, ή αλλιώς υδραυλική ρωγμάτωση, η οποία για την εξόρυξη του σχιστολιθικού αερίου χρησιμοποιεί «ενέσεις» μεγάλης πίεσης με χημικά, τα οποία από την μια προκαλούν ρύπανση ενώ από την άλλη αυξάνουν τον κίνδυνο για σεισμούς, λόγω των αυξημένων πιέσεων που προκαλούνται στο υπέδαφος.

Την Πέμπτη 21 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα πανελλαδικό συλλαλητήριο στο οποίο καλούσαν οι Πρωτοβουλίες Αθήνας, Άρτας, Ιωαννίνων, Πρέβεζας, η Ανοικτή Συνέλευση στα Γιάννενα και η αντίστοιχη ομάδα από την Κεφαλονιά και την Ιθάκη, πολιτιστικοί και εξωραϊστικοί σύλλογοι των περιοχών αυτών. Στην πορεία συμμετείχαν πάνω από χίλια άτομα, αρκετά από τα οποία ήρθαν από την Ήπειρο και τα Επτάνησα, ενώ την στήριξή τους δήλωσαν με την παρουσία τους και άλλα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα από τον Βόλο, τη Χαλκιδική, τη Δυτική Αττική καθώς και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού/ αναρχικού χώρου και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Με ευφάνταστα συνθήματα αλλά και χάπενινκ η πορεία κατευθύνθηκε στην πλατεία Συντάγματος και στη Βουλή, με στόχο να ευαισθητοποιήσει τους κατοίκους της πρωτεύουσας, πολύ περισσότερο όταν η μοναδική πληροφόρησή τους για το ζήτημα αυτό προέρχεται από τα ελεγχόμενα από τα επιχειρηματικά συμφέροντα ΜΜΕ· τα τελευταία, ως είθισται, πουλάνε το παραμύθι της ανάπτυξης και του «πλούτου» που αυτή θα φέρει. Αποκρύπτουν όχι μόνο τους περιβαλλοντικούς κινδύνους αλλά και το γεγονός ότι, στην πραγματικότητα, ακόμα και αυτά τα οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες θα είναι μηδαμινά, καθώς όπως προκύπτει από τις υπογεγραμμένες συμβάσεις το μοναδικό άμεσο έσοδο για την Περιφέρεια θα είναι το 5% επί του φορολογητέου εισοδήματος που θα δηλώνουν οι εταιρείες από την εξορυκτική τους δραστηριότητα στην περιοχή. Φυσικά αποσιωπούνται συστηματικά οι συνέπειες στις υπόλοιπες οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής, όπως η αλιεία, η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία, η γεωργία και ο τουρισμός, που παρέχουν το συντριπτικό ποσοστό εισοδήματος για τους κατοίκους των περιοχών των Επτανήσων και της Ηπείρου. Η κατά τα άλλα «αντικειμενική» πληροφόρηση αποκρύπτει επίσης πλήθος έγκριτων ερευνών που συνδέουν μεσοπρόθεσμα παρόμοια έργα σε διάφορες χώρες με αύξηση της ανεργίας, των ασθενειών που συνδέονται με το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα αλλά και με την αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού, τα υψηλά ποσοστά διαφθοράς, βίας και κοινωνικών εντάσεων. Τα παραπάνω αποτελούν απλώς «παράπλευρες απώλειες» από τη νεοφιλελεύθερη επιχειρηματική δραστηριότητα, για την οποία η κερδοφορία αποτελεί μονόδρομο και υπέρτατο στόχο.

Για μας, ωστόσο, τα πράγματα είναι αλλιώς και τα συμφέροντά μας βρίσκονται –ακόμη μια φορά– απέναντι στα δικά τους…