Στην Αλεξανδρούπολη στις 27 Μάη δικάζεται ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος, μέλος της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων.

Στο στόχαστρο αυτής της δίκης βρίσκεται για μια φορά ακόμη το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, το αντιπολεμικό κίνημα μέσα κι έξω από τον στρατό και η πολύμορφη και πολύχρονη δράση των στρατευμένων που αντιστέκονται στην πολεμική μηχανή του ελληνικού κράτους.

Ένα μικρό χρονικό των γεγονότων που προηγήθηκαν:

Τον Αύγουστο του 2019 φτάνει από το Α. Τ. Ομόνοιας ειδοποίηση στον Νίκο Χαραλαμπόπουλο να παρουσιαστεί εκεί «δια υπόθεσίν του»: σε βάρος του έχει κατατεθεί  μήνυση πρώην διοικητή στρατοπέδου στην Αλεξανδρούπολη με την κατηγορία της «συκοφαντικής δυσφήμισης κατ’ εξακολούθηση». Η μήνυση αφορά καταγγελίες για τον συγκεκριμένο αξιωματικό, δημοσιοποιημένες στο blog που φιλοξενούσε  την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, το Δίκτυο Σπάρτακος και την Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση. Πρόκειται για καταγγελίες παρόμοιου περιεχομένου, που έγιναν το καλοκαίρι του 2014 και την άνοιξη του 2018 από διαφορετικούς ανθρώπους, χωρίς γνωρίζονται μεταξύ τους ή να τους συνδέει κάποια άλλη σχέση πέρα από το γεγονός ότι απευθύνθηκαν στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων για να δικαιωθούν.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η καταγγελία του 2014, για την οποία ο εν λόγω διοικητής είχε περάσει μάλιστα από στρατοδικείο, αφορούσε την παραβίαση σε βάρος μιας γυναίκας στοιχειωδών, συνταγματικά κατοχυρωμένων ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Τον Μάρτη του 2018 οι καταγγελίες των στρατευμένων αφορούν βίαιη καταπάτηση δικαιωμάτων από έναν διοικητή που συμπεριφέρεται ως σατράπης, γνωρίζει ότι παραβιάζει τους κανονισμούς αλλά επιδιώκει την υποταγή των υφισταμένων στην εξουσία του. Ωστόσο αυτήν τη φορά στην επιστολή καταγγελίας που δημοσιοποιείται δεν αναφέρεται καν το όνομά του επειδή από το 2015  η  Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος με συλλογική τους απόφαση έχουν θέσει στο στόχαστρό τους όχι μεμονωμένα πρόσωπα αλλά τη λειτουργία που επιλέγει και εκπληρώνει το σύνολο του στρατιωτικού μηχανισμού.

Όπως ενημερωθήκαμε από τις αντιπολεμικές συλλογικότητες, οι αστυνομικές αρχές του Α. Τ. Ομόνοιας και του Α. Τ. Αλεξανδρούπολης παρεμπόδισαν σκόπιμα τον ΝίκοΧαραλαμπόπουλο από το να καταθέσει έγγραφες εξηγήσεις. Με μεθοδεύσεις, που αφήνουν ανοιχτά ερωτήματα για μια στημένη ολομέτωπη επίθεση, η Εισαγγελία σε χρόνο ρεκόρ αποστέλλει κλητήριο θέσπισμα, προκειμένου να εμφανιστεί στο δικαστήριο της Αλεξανδρούπολης στις 21/11/2019.

Μια αποτίμηση της υπόθεσης:

Η κατάσταση που διαμορφώνεται φανερώνει την τεράστια αγωνία ενός μέρους του κρατικού μηχανισμού να εξελιχθεί η δίκη με διαδικασίες συνοπτικές, σε χρόνους σύντομους και κυρίως με προαποφασισμένη έκβαση μια «σιωπηλή» καταδίκη.Προφανώς αυτήν τη σκοπιμότητα υπηρετεί και η απόκρυψη της απολογίας από τη μεριά του κατηγορούμενου, η οποία μάλιστα ολοκληρώθηκε σε ημερομηνίες που σπάνε κάθε ρεκόρ εγρήγορσης της ελληνικής δικαιοσύνης.

Επιπλέον δεν μοιάζει διόλου τυχαία η επιλογή να γίνει η δίκη στην Αλεξανδρούπολη, μακριά από τον τόπο διαμονής του κατηγορουμένου αλλά και τη γεωγραφική βάση του αντιπολεμικού κινήματος. Αντίθετα, ισοδυναμεί με προσπάθεια να περισταλούν οι δυνατότητες αλληλεγγύης και να παρουσιαστεί η όλη υπόθεση απονευρωμένη από το πολιτικό της περιεχόμενο ως «προσωπική διαφορά». 

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αντιπολεμικές συλλογικότητες και τα μέλη τους βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής και του εκφοβισμού. Είκοσι χρόνια πριν, «άγνωστοι» τοποθέτησαν χειροβομβίδα στο αυτοκίνητο μέλους της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων μετά την αποκάλυψη στοιχείων για την τεράστια διάδοση των ναρκωτικών στο στρατό και τα αίτια αυτού του φαινομένου. Τα ανώνυμα απειλητικά τηλεφωνήματα, οι «επώνυμες προειδοποιήσεις» ακόμη και από βαθμοφόρους, που δεν διστάζουν να αποκαλύψουν τα στοιχεία τους, αποτελούν κάποιες από αυτές τις πρακτικές. Ωστόσο ας μην ξεχνάνε ότι ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος έχει στο πλευρό του τον κόσμο του αγώνα:στρατευμένους, φοιτητικούς συλλόγους, εργατικά σωματεία, πολιτικές συλλογικότητες και κοινωνικές πρωτοβουλίες, που ως πρώτο δείγμα γραφής έχουν δηλώσει την αλληλεγγύη στο πρόσωπό του με ανακοινώσεις και ψηφίσματα.