Παιδιά της αβέβαιης, σκοτεινής και βίαιης πρώιμης μετασοβιετικής εποχής, οι Ploho συνιστούν ένα εκ των πλέον δημοφιλών στη Ρωσία και αυξανόμενα αναγνωρίσιμων στο εξωτερικό ρωσικών post-punk συγκροτημάτων.
Οι Ploho σχηματίζονται το 2013 στο μακρινό Νοβοσιμπίρσκ, πρωτεύουσα της Σιβηρίας, από τον Victor Uzhakov στα φωνητικά και την κιθάρα, τον Andrei Smorgonsky στο μπάσο και τον Igor Starshinov στα συνθεσάιζερ.
Κοινωνικοπολιτικά, επηρεάζονται από το κλίμα της εποχής και της γενέτειράς τους, όπου κυριαρχούν οι συγκρούσεις ανάμεσα σε συμμορίες για τη νομή της εξουσίας.
Μουσικά, εμπνέονται κυρίως από τους Κino, «ογκόλιθους» του σοβιετικού post-punk, και μεταγενέστερα από τους Joy Division, Bauhaus και Cure.
Απόρροια του συνδυασμού κοινωνικοπολιτικών και μουσικών επιδράσεων είναι η διαμόρφωση της μουσικής τους ταυτότητας, που συγκεράζει ροκ, post-punk και new wave φόρμες, συμπυκνώνοντας την ανάγκη της επαναστατικής έκφρασης.
Το 2020 οι Ploho υπογράφουν στην καναδική Artoffact Records, σπίτι, μεταξύ άλλων, των Front Line Assembly.
«Καρπό» της συνεργασίας αποτελούν τα κατοπινά άλμπουμ τους, με πρώτο το Фантомные Чувства (Phantom Feelings).
Το 2022, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι Ploho εγκαταλείπουν τη χώρα, μετακομίζοντας στο Βελιγράδι.
Στο πιο πρόσφατο, και ίσως περισσότερο εκλεπτυσμένο μουσικά άλμπουμ τους Почва (Soil), με αισθητική εξωφύλλου η οποία παραπέμπει σε νεκρά φύση, οι Ploho εμβαθύνουν στα θέματα που τους απασχολούν διαχρονικά:
Τον αντικαπιταλισμό, τα εγκλήματα της ανθρωπότητας εναντίον της φύσης και τα κοινωνικά χάσματα στον σύγχρονο κόσμο.
Ο φαινομενικός φραγμός τον οποίο ορθώνουν οι αποκλειστικά ρωσικοί στίχοι τους ξεπερνιέται με την εικονοποιητική δύναμη και τη βαθιά μελαγχολία που χαρακτηρίζουν τις συνθέσεις τους.
Με 4 άλμπουμ, πληθώρα ΕΡs και πολλά σινγκλς στο ενεργητικό τους, οι Ploho μάς συστήνουν τον σκοτεινό και παράξενα ελπιδοφόρο κόσμο τους την Παρασκευή 7 Μαρτίου, 9 το βράδυ, στο Gazarte, στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα.
Ευκαιρία να συναντήσουμε από κοντά ένα συγκρότημα σε περίοδο δημιουργικής ακμής, προερχόμενο από ένα πολιτισμικό σύμπαν συνήθως αποσπασματικά -και ενίοτε διαστρεβλωμένα- γνωστό στα καθ’ ημάς.
