Αισθάνομαι βαθειά αντιπάθεια για τους προάγγελους της καταστροφής, που θέλουν να γνωρίζεις, ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στα τελευταία της και ότι είναι η ώρα να πληρώσεις για τα σφάλματά σου!
Και ακόμα, δεν εκτιμώ και πάρα πολύ, εκείνους τους υστερικούς εχθρούς της διαφθοράς των πολιτικών, που βλέπουν παντού συνωμοσίες και σχέδια του κακού και που θέλουν οπωσδήποτε να αλλάξουν τον κόσμο!
Ίσως αυτό να μην μπορεί να συμβεί! Ίσως η εξουσία να έχει τόσο βαθειά καταποντίσει τους αυτοματισμούς που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή και που συνδέουν και φιλτράρουν τις λέξεις μας, ώστε αυτός ο χρηματοπιστωτικός έλεγχος, να μην μπορεί πλέον να αναιρεθεί ή να αποφευχθεί!
Τί μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; Τώρα που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα;
Η απάντηση είναι “ειρωνία” και αυτονομία!
Εννοώ το αντίθετο της συμμετοχής!
Εννοώ το αντίθετο της ευθύνης!
Εννοώ το αντίθετο του πεπρωμένου!
Οι πολιτικοί μας καλούν να συμμετάσχουμε στις πολιτικές τους “αγωνίες”.
Οι οικονομολόγοι μας ζητούν να είμαστε υπεύθυνοι, να εργαζόμαστε περισσότερο και να καταναλώνουμε ώστε να τονώνουμε την αγορά!
Οι ιερείς μας καλούν σε ένα κοινό πεπρωμένο!
Αν ακολουθήσεις την πρόσκλησή όλων αυτών, σε συμμετοχή και υπευθυνότητα, τότε είσαι παγιδευμένος!
Δεν πρέπει να λάβεις μέρος στο παιχνίδι! Μην περιμένεις κάποια λύση από τους πολιτικούς! Μην γίνεσαι μέρος κάποιου πράγματος! Μην ελπίζεις! Να αμφιβάλεις! Μην πιστεύεις τα συμπεράσματά σου και τις προβλέψεις σου! Ούτε τις δικές μου! Και μην σταματάς να αντιδράς! Η εναντίωση στην εξουσία είναι απαραίτητη, ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις πώς να νικήσεις!
Μην “ανήκεις”!
Διαχώρισε το πεπρωμένο σου από το πεπρωμένο αυτών που προτιμούν να “ανήκουν”, να συμμετέχουν και να πληρώνουν “το χρέος”!
Αν θελήσουν πόλεμο, γίνε λιποτάκτης! Είναι “σκλάβοι” και θέλουν να υποφέρεις όπως κι αυτοί! Μην δέχεσαι τον εκβιασμό!
Αν πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στη δουλεία και το θάνατο, μην γίνεις δούλος! Έχεις μια πιθανότητα να επιβιώσεις!
Αν δεχθείς την υποτέλεια, αργά ή γρήγορα, θα πεθάνεις σαν υποτελής! Ούτως ή άλλως θα πεθάνεις! Και το σημαντικότερο δεν είναι πότε! Το πιο σημαντικό είναι ποιά είναι η ζωή σου!
Θυμήσου πως η απόγνωση και η χαρά, δεν είναι τόσο ξένα μεταξύ τους.
Η απόγνωση είναι αποτέλεσμα της κατανόησης. Χαρά είναι ημία κατάσταση του συναισθηματικού νου!
Η απόγνωση αποδέχεται την “αλήθεια” του παρόντος, αλλά ο σκεπτικός νους γνωρίζει πως η μόνη αλήθεια, είναι το κομμάτι της φαντασίας και της “προβολής” της, που μοιραζόμαστε με τους άλλους! Γι’ αυτό λοιπόν μην φοβάσαι την απόγνωση! Δεν είναι αυτή που θα εμποδίσει την πιθανότητα σου να χαρείς! Η ευχαρίστηση είναι μια κατάσταση κατά την οποία αποδεικνύουμε το σφάλμα της απόγνωσης του μυαλού! Και ακόμα! Μην παίρνεις κι εμένα πολυ σοβαρά! Μην ακούς τις καταστροφολογικές μου εμμονές!
Σε περίπτωση που είναι τόσο δύσκολο να το κάνεις αυτό, μην παίρνεις στα σοβαρά αυτά που λέω!
Η ειρωνία έχει σχέση με την ανεξαρτησία του νου από τη γνώση! Και έχει σχέση και με τη δύναμη της φαντασίας!
Έτσι λοιπόν τελικά!
Μην με πιστέψετε!

(μτφ. Γ.Μισουρίδης)